Bir zamanlar, küçük bir çocuğun kalbinin derinliklerinde bir korku saklıydı. O, sadece oyun oynamak ve gülmek isteyen bir çocuktu ama evinde yaşananlar, masumiyetinin gölgesini karartıyordu. Günlerden bir gün, ebeveynlerinin arasındaki çatışmalar, o kadar şiddetli hale geldi ki, küçük çocuk çaresiz hissetti. Kendi kendine, "Benim için kimse yardım etmeyecek mi?" diye düşündü. Onun bu düşünceleri, ruhundaki kaygının sesiydi. Gözleri doldu, kalbi hızlı hızlı çarpmaya başladı; bir şeylerin ters gittiğini biliyordu. İşte o an, aklında bir ışık yandı. Gizlice telefonunu eline aldı ve 911’i aradı. O, acil bir yardım çağrısının içinde kaybolmuş bir çocuktu. Devamını Okumak İçin Sonraki Sayfaya Geçiniz...
