Motel hizmetçisi, sıradan bir meslek gibi görünse de, aslında derin bir insanlık hali taşır. Her gün karşılaştığı yüzler, ona hayatın döngüsünü hatırlatır; kimisinin gülümsemesi, kimisinin gözlerindeki hüzün. Bu insanlar, farklı coğrafyalardan, farklı öykülerle gelmişlerdir ama hepsi geçici bir süreliğine burada birleşir. Hizmetçi, bu geçici birlikteliğin farkında olarak, her bir detayı özenle inceler. Odanın köşesindeki bir kitap, belki de bir hayalin başlangıcıdır; yastığın altında bırakılan bir not, bir veda sözü. Her gün tekrar eden bu döngü, sonunda ona bir şey öğretir: yaşam, bir yolculuktur ve her yolculuğun güzellikleri, sadece geçici anlarda saklıdır. Kendi sessizliği içinde, hayatın karmaşasını ve geçiciliğini kabul eden hizmetçi, belki de bu dünyadan daha fazlasını görmekte ve yaşamakta; her anın tadını çıkarmaktadır.
